SYJ vierde haar eerste lustrum
Tijd voor een feestje: honderden mensen en honderden kinderen in Nederland hebben zich de afgelopen 5 jaren ingezet voor de kinderen in Jasinga. Het bestuur van SYJ zou het liefst iedereen uitgenodigd hebben om iedereen eens in het zonnetje te zetten. Maar dat was organisatorisch geen haalbare kaart. Daarom hebben wij een selectie moeten maken uit de ‘harde kern’ van ons bestand aan donateurs, actievoerders en vrijwilligers. Zij waren in de afgelopen jaren de onmisbare olie om de goede-doelen-motor draaiende te houden.
Els en Els (bestuur) en Bep en Liesbeth (vrijwilligers) zijn maanden bezig geweest met de voorbereidingen. Ideeën waren er genoeg, maar die moesten bekeken worden op haalbaarheid en betaalbaarheid. Uiteindelijk zijn wij er in geslaagd om een gevarieerd programma samen te stellen waarin verschillende elementen uit Indonesië aan bod kwamen. Met bijdragen van velen hebben we het plaatje financieel rond gekregen: de gasten moesten de deelname aan het buffetdiner zelf betalen, Toon en Emilie van café ’t Molentje stelden hun zaal en personeel gratis ter beschikking, onze gastlezer kwam geheel kosteloos, de cateraar heeft tegen kostprijs het buffet geleverd, Stichting Oisterwijk Wereldwijd heeft een substantiële financiële bijdrage gegeven die het inhuren van de workshops mogelijk maakte, het gebak is gebakken en gratis geleverd door een van onze vrijwilligers, de logo’s op het gebak zijn gratis geleverd door Banketbakker den Otter uit Vught en Patisserie en Chocolaterie Saranne uit Oisterwijk, en de loterij van Bep zorgden voor wat extra inkomsten.
De middag werd geopend met een gastlezing van oud-indie-ganger Wim van Breen uit Hilvarenbeek. Hij sprak over zijn ervaringen als infanterist van 1947 tot 1950 in Nederlands-Indie. Een lezing met feitelijke informatie die menige luisteraar niet bekend was, ondersteund met de persoonlijke ervaringen van Wim van Breen die het publiek geboeid deden luisteren.
Na de gastlezing werd het programma vervolgd met 2 luchtige onderdelen: de workshops batikken en de workshop Indonesische dans. Velen hebben hun creatieve talenten losgelaten op de stof met verf, was en strijkbout. Anderen hebben hun beentjes gelicht om mee te doen aan de pocoh-pocoh-dans. En natuurlijk waren er ook beschouwende gasten die geamuseerd toekeken hoe anderen zich vermaakten.
Terwijl de voorbereidingen voor het buffetdiner getroffen werden, draaide Bep haar loterij. Sam, Dali en Pim hadden ruim 400 loten verkocht aan de gasten. Er konden veel boeken en cadeaubonnen verloot worden onder de gasten. Alle bonnen hadden een waarde van het feestgetal 5.
En natuurlijk mocht het Indonesisch eten niet ontbreken. Als laatste programmaonderdeel werd er een smakelijk en uitgebreid Indonesisch buffetdiner geserveerd: ajam asem manis, daging rendang, babi ketjap, ikan goreng, sayur lodeh, te veel om op te noemen, om je vingers bij op te likken.
En daarmee kwam ons feestje ten einde. We hebben van velen een complimentje of bedankje gekregen voor het organiseren van deze middag. Er waren zelf mensen die een donatie gegeven hebben voor SYJ terwijl dat niet de opzet was van deze dag. De bedoeling was om een gebaar te maken naar de ‘vrienden’ van SYJ. Wij denken dat we geslaagd zijn in onze opzet. Wij hebben er zelf ook van genoten.
In Jasinga hebben wij ons lustrum ook niet ongemerkt voorbij laten gaan. Toen Bep en Els in juli 2008 in Jasinga waren, hebben zij 185 schoolkinderen en het hele lerarenteam voorzien van een nieuw schooluniform en schoeisel. Een olé-olé (cadeautje) van SYJ ter ere van het eerste lustrum.