Gehandicapte Kinderen
Degenen die ons al langer volgen op deze site kennen de 2 meisjes Geshi en Lelah-Ella. Beide tienermeisjes zijn met financiële steun van SYJ in een internaat geplaatst van een katholieke zusterorde zo’n 3 reisuren van Jasinga vandaan. In het internaat leven ze in een leefgroep en gaan naar school. Belangrijkste is dat de meisjes zich zo optimaal mogelijk kunnen ontwikkelen en dat ze een grote mate van zelfstandigheid leren.
Geshi woont inmiddels weer thuis. Niet omdat de behandeldoelen bereikt zijn in het internaat, maar omdat ouders Geshi vroegtijdig terug naar huis gehaald hebben. Geshi wordt nu liefdevol verzorgd door haar moeder. Jammer genoeg heeft Geshi nauwelijks een sociaal leven buiten haar familie en heeft ze geen kansen om zich verder te ontwikkelen. We hebben met moeder afgesproken dat Geshi wekelijkse keyboard-lessen gaat volgen op schooltje SD-04- om haar gevoel voor muziek verder te ontwikkelen en haar wereld te vergroten. Omdat Geshi ernstige gezichts problemen heeft hebben we met moeder afspraken gemaakt voor een bezoek aan een oogarts.
Lelah-Ella woont al bijna 6 jaren in het internaat. Ouders van Ella zijn blij met de plaatsing omdat zij het heel moeilijk vinden om Ella de zorg te geven die zij nodig heeft. We hebben Ella bezocht op de leefgroep en hebben met eigen ogen kunnen waarnemen dat ze ontzettend veel geleerd heeft. Vanwege haar lage niveau zal Ella altijd aangewezen blijven op zorg en begeleiding. Het internaat streeft ernaar om Ella terug naar huis te plaatsen. Komende jaren zal uitwijzen of dat haalbaar is. Wij volgen het met grote belangstelling.
Gehandicapte kinderenin Jasinga kunnen nog steeds geen aanspraak maken op specifiek onderwijs, gezondheidszorg of hulp. Afgelopen jaren heeft Wim Duisters zich in opdracht van SYJ hard gemaakt om samen met de overheid een grootschalige voorziening van opvang en onderwijs voor gehandicapte kinderen in Jasinga te bewerkstelligen. Dat heeft helaas niet geresulteerd in concrete resultaten. Tijdens ons werkbezoek hebben wij gesproken met het hoofd Onderwijszaken van Jasinga om te vragen of het mogelijk is om binnen schooltje SD-04- een kleinschalig project voor bijvoorbeeld autistische kinderen te realiseren. We hebben (nog) geen spijkers met koppen kunnen slaan . Daarvoor is 3 weken veel te kort. In Indonesië is het tempo waarin ‘zaken gedaan worden’ niet zoals wij dat in Nederland kennen. We hebben de toezegging gekregen dat ons verzoek serieus bekeken gaat worden.... voor wat het waard is.
