Lelah heeft een andere naam: Ela
Toen wij Lelah in juli 2008 zagen was ze een maand daarvoor 15 jaren oud geworden. Het weerzien met haar na bijna 2 jaren was hartverwarmend. Zij herkende ons meteen. Wij moesten even goed kijken: ze heeft een ander kapsel, ze is enorm in de lengte gegroeid, ze oogt niet meer als een kind maar als een jeugdige. Wat een flinke meid zeg ! En ze luistert naar een andere naam: Ela. Die naam heeft ze in het internaat gekregen omdat men de betekenis van het woord Lelah negatief vond. Het betekent namelijk: zonder kracht. En Ela laat in het internaat juist zien dat ze wel over kracht beschikt.
Ela woont nu bijna drie jaren in het schoolinternaat Bhakti Luhur. Dat is met het openbaar vervoer ongeveer 3 a 4 uren reizen van haar huis in Jasinga. Ela reist onder begeleiding naar huis als ze schoolvakantie heeft. Dan ‘logeert’ ze bij haar ouders, broertjes en zussen. Op die manier blijft Ela contact houden met haar gezin. In het dorp Jasinga is geen enkele voorziening voor Ela. Het is niet fijn dat ze zo ver van huis woont. Maar het is wel fijn dat ze in het internaat en op school allerlei dingen leert. Zo heeft ze geleerd om haar persoonlijke verzorging helemaal zelfstandig te doen. Ze helpt zelfs mee met eenvoudige taakjes in de huishouding. En op school wordt ze gestimuleerd om meer complexe vaardigheden te leren. Het doel is om haar zo zelfstandig mogelijk te laten worden. Ela zal echter altijd aangewezen blijven op de zorg en steun van anderen. Uit onderzoek is gebleken dat Ela zeer lage intellectuele vermogens heeft, ze kan niet spreken, en haar motorische vaardigheden zijn sterk onderontwikkeld.
Het was een genot om Ela te zien, te horen (ze maakt geluiden), en te voelen. Ze houdt ervan om geknuffeld te worden, daar kan ze niet genoeg van krijgen. Het was een geruststellende gedachte dat SYJ de kosten van voor Ela betaalt om in Bhakti Luhur te wonen. Daar heeft ze de beste kansen. Helaas kunnen ze haar dat in Jasinga (nog) niet bieden.
