Els Kepers neemt afscheid
“Ik heb een vraagje” ?
Zo sprak Els Geerts, een vriendin, me in 2002 aan. “Ik heb een vraagje. Ik wil iets gaan doen voor de kinderen in Jasinga en wil jou daar als secretaris graag bij hebben”
De volgende dag lag er een basis aan ideeën bij mij in mijn postbus. En zo is de gebruikelijke bal gaan rollen. Met vallen en opstaan en veel overleg en enthousiasme samen met Els, Fieke als initiatiefneemsters en Edith werd Stichting Yayasan Jasinga in februari 2004 geboren. Van huis uit ben ik geen secretaris en zwoeg met veel hulp de notulen enz. enz. aan elkaar. Al snel hadden we een project en met trots en met heel veel voldoening werd sekolah 4 in Jasinga in 2 delen gebouwd, dank zij uw hulp via de activiteiten en als sponsors/donateurs. Terwijl ik dit schrijf passeren er veel momenten van fijne ontmoetingen de revue. De stichting werd bijna een dagelijkse bezigheid die me veel positieve energie heeft gegeven. Vooral de contacten van mensen die het enthousiasme deelden, het vertrouwen krijen van zoveel mensen die zich betrokken voelde. Geweldig.
De vele besprekingen en overlegmomenten hadden altijd een bijzondere sfeer met veel aandacht voor het werk maar ook voor elkaar.
Natuurlijk allemaal met het doel een betere toekomst voor de kinderen in Jasinga. Dat is zeer zeker gelukt en ik heb dat ook 2 keer met eigen ogen mogen zien en dat was een geweldige voldane ervaring. De kinderen van Jasinga kunnen nu dagelijks genieten van hun mooie schoolgebouw.
Iedereen die dit leest wil ik hartelijk danken voor het vertrouwen in mij bij Stichting Yayasan Jasinga.
Vorig jaar sprak ik Els Geerts, vriendin, aan: “Ik wil graag stoppen, het wordt tijd voor iets anders”. Met een warm plekje in mijn hart voor Jasinga en met heel veel voldoening neem ik afscheid. Het was een bijzondere ervaring dit te hebben mogen doen. Graag een keer tot ziens bij een activiteit of waar dan ook. Ik blijf de Stichting en de kinderen in Jasinga graag volgen en wens ze op alle fronten alle goeds.
Els Kepers, Ex-secretaris SYJ.
