Minder dan 3 euro per dag
“De vier meest gefortuneerde mensen in Indonesië zijn rijker dan de honderd miljoen armsten in de grootste economie in het zuidoosten van Azië, waar een schrijnende ongelijkheid heerst. De totale bevolking van Indonesië bestaat uit 255 miljoen mensen. Dat meldt de Britse NGO Oxfam eind februari 2017 . Oxfam brengt een rapport uit “naar een meer gelijk Indonesië” waarin zij aanbevelingen doen hoe de Indonesische regering de enorme kloof tussen de rijksten en de armsten kan verkleinen. Indonesië is goed voor de zesde plaats in het klassement van landen met de grootste ongelijkheid in de wereld. Het aantal miljardairs is in het opkomende land explosief gestegen van één in 2002 naar twintig in 2016. De Indonesische president Joko Widodo, die eind 2014 aan de macht kwam, heeft van de strijd tegen ongelijkheid een van zijn topprioriteiten gemaakt.”
Minder dan 3 euro per dag: wat betekent dat voor de ‘gewone mensen’ die wij kennen uit Jasinga … hier het voorbeeld van de 15 jarige Silvia: toen Silvia 5 jaren was verongelukte haar vader bij een verkeersongeval met zijn bromfiets. Haar moeder is hertrouwd en Silvia kreeg een halfzusje. Haar ouders hebben alleen de lagere school gevolgd, en zijn toen gaan werken. Vader is verkoper/venter van snoep en versnaperingen op straat. Ze hebben geen eigen stuk land om groenten en rijst te verbouwen voor eigen gebruik. Moeder heeft geen betaald werk. Silvia gaat graag naar school. Wiskunde is haar lievelingsvak. Ze wil later dokter worden. Silvia heeft met sponsoring van SYJ de lagere middelbare school met succes doorlopen. Zij is nu door gestroomd naar de hogere middelbare school. Nog steeds met sponsoring van SYJ. Anders zou dat niet mogelijk zijn. Dit gezin behoort namelijk tot de groep Indonesiërs die rond moeten komen met minder dan 3 euro per dag.
