Werkbezoek september 2006 (deel 4)
Lelah maakt het goed
Lelah is een 13 jarig gehandicapt meisje uit Pamagersari-Jasinga. In 2004 troffen wij haar aan in een gezin met 9 kinderen, een vader die werkloos was, in zeer armoedige omstandigheden. Lelah had geen scholing genoten. Ouders schaamden zich voor hun gehandicapte dochter. Lelah speelde niet met andere kinderen. In Jasinga zijn geen voorzieningen voor gehandicapte kinderen. In contact met Lelah bleek echter dat ze wel degelijk leerbaar was: ze leerde een potlood hanteren, vormen tekenen, vormen inkleuren, een schaartje hanteren, een bal gooien en vangen. En ze genoot ervan!
Tijdens ons bezoek in 2005 hebben we in goed overleg met ouders voorbereidingen getroffen om Lelah in een schoolinternaat te plaatsen. Helaas ver van huis omdat er in de nabije omtrek van Jasinga geen voorziening is. Lelah is begin 2006 geplaatst. Wij hebben haar in september 2006 opgezocht in het internaat van “Yayasan Bhakti Luhur” van de zusters van Alma in Ciputat. Tot onze blijdschap maakt ze het heel goed. Zowel lichamelijk als mentaal maakt ze een gezonde indruk. Ze is opgewekt, vrolijk, en gericht op contact. Ze leeft in een groep van 6 kinderen met een verticale leeftijdsopbouw. Er zijn drie vaste begeleidsters voor deze 6 kinderen. Lelah is sociaal actief in de groep. Lelah is leerbaar en volgzaam.
Dit jaar gaan ze Lelah onderzoeken en een behandelprogramma maken. Wat is haalbaar voor Lelah? Misschien kan ze leren spreken, misschien kan ze een mate van zelfstandigheid bereiken (aankleden, wassen, eten), misschien kan ze een vorm van dagbesteding of zelfs arbeid leren. De komende jaren zal duidelijk worden wat wel en niet haalbaar is.
Zeker is dat Lelah opbloeit. Zeker is dat ouders – ondanks hun schaamte- blij zijn met de mogelijkheden die Lelah krijgt, en opgelucht dat ze de zorg van Lelah kunnen delen.